Τραχανάς... o ελληνικός διατροφικός θησαυρός


Τί είναι;
Ένα ελληνικότατο, παραδοσιακό "ζυμαρικό" φτιαγμένο από αλεύρι, γάλα, σιμιγδάλι ή ψιλοαλεσμένο σιτάρι και γιαούρτι, γάλα, ζωμό κρέατος ή λαχανικών με το οποίο ζυμώνονται. Φτιάχνεται συνήθως από τις νοικοκυρές στο τέλος του καλοκαιριού και διατηρείται για όλο τον χειμώνα.
Γίνεται ξινός ή γλυκός, με αλεύρι, σιτάρι ή μπλιγούρι, με γάλα πρόβειο ή αγελαδινό κι έτσι διαφέρει και στα λιπαρά που περιέχει.
Χρησιμοποιείται σε σούπες, σε τραχανότο (το ελληνικό ριζότο) αλλά και σε πίτες ή σαν συνοδευτικό σε κρέατα και ψάρια. Είναι το αγαπημένο ζυμαρικό του χειμώνα αν και χρησιμοποιείται και τις υπόλοιπες εποχές.

Η ιστορία του
Η καταγωγή του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ο Απίκιος, τον 1ο μ.Χ. αιώνα, αναφέρει έναν παχύρρευστο χυλό με το όνομα "tractae" που χρησιμοποιούνταν για να πήζουν οι σάλτσες. Κατ΄άλλους η καταγωγή του είναι από την Ανατολική Μεσόγειο και τον βρίσκουμε με το όνομα "tarkhaneh" που σήμαινε φαγητό με κόκκους και ήταν φτιαγμένος από δημητριακά και γάλα.

Τα είδη του
Η κατηγοριοποίηση του τραχανά γίνεται ανάλογα με τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται, με το πλάσιμο, το σχήμα και το μέγεθος του κόκκου. Επίσης, υπάρχουν πολλά είδη τραχανά ανάλογα με την περιοχή στην οποία φτιάχνονται.
Ας γνωρίσουμε τα πιο γνωστά είδη...

Γλυκός τραχανάς από αλεύρι
Τραχανάς που γίνεται από αλεύρι σκληρό και φρέσκο γάλα. Πολλές φορές περιέχει σιμιγδάλι και αυγά. 
Έχει ήπια γεύση και μυρωδιά ελαφρώς "γαλατένια". 

Ξινός τραχανάς από αλεύρι
Ο τραχανάς αυτός γίνεται είτε με γάλα που το βράζουν με λίγο αλάτι και το αφήνουν να ξινίσει για μερικές μέρες είτε με γιαούρτι. Σπανιότερα παρασκευάζεται με προζύμι που το έχουν αφήσει να ξινίσει για 1-2 μέρες. Μετά ζυμώνεται με αλεύρι από σκληρό σιτάρι σκέτο ή ανακατεμένο με σιμιγδάλι και μπορεί να προστεθούν και αυγά.
Έχει ελαφρώς ξινή γεύση.

Γλυκός τραχανάς από σιτάρι 
Είναι η συνηθέστερη εκδοχή του γλυκού τραχανά. Παρασκευάζεται με χοντροαλεσμένο αναποφλοίωτο σιτάρι που βράζει μέσα σε φρέσκο γάλα με αλάτι μέχρι να γίνει χυλός. Μόλις κρυώσει απλώνεται σε ειδικά τελάρα για να στεγνώσει και πριν στεγνώσει εντελώς κόβεται σε μικρότερα κομμάτια. Αυτά μετά το στέγνωμα τρίβονται σε κόσκινο και ξαναστεγνώνονται στον ήλιο ή σε ειδικά αποξηραντήρια. 
Η γεύση του είναι γλυκιά, γαλατένια με έντονη τη γήινη αίσθηση του σιταριού.

Ξινός τραχανάς από σιτάρι- ξινόχοντρος
Τραχανάς που γίνεται από αλατισμένο γάλα που αφήνεται να ξινίσει προτού βράσει ή από γιαούρτι και αναμιγνύεται με χοντροαλεσμένο αναποφλοίωτο σιτάρι. 
Συνήθως, κόβεται με το χέρι, με το κουτάλι ή με μηχανικές μεθόδους.
Η γεύση του είναι από ήπια έως έντονα ξινή ενώ γλυκαίνει από την ύπαρξη του σιταριού. Έχει έντονη μυρωδιά που δεν αρέσει σε όλους.
Λέγεται ξινόχοντρος γιατί στην Κρήτη το χοντρό αναποφλοίωτο σιτάρι το λένε "χόντρο" και το χρησιμοποιούν για την παρασκευή αυτού του τραχανά.  

Ξινός τραχανάς λαχανικών Θρακιώτικος (νηστίσιμος & πικάντικος)
Ένας ιδιαίτερος τραχανάς που γίνεται μόνον στην περιοχή της Θράκης. 
Η ιδιαιτερότητά του είναι το ότι αντί για γάλα χρησιμοποιείται πολτός από ανάμεικτα λαχανκά που έχουν σιγοβράσει  για πολύ ώρα με αλάτι, κόκκινο πιπέρι και άλλα μπαχαρικά μέχρι να γίνουν σαν αραιή σάλτσα με την οποία ζυμώνεται το αλεύρι.
Η πιπεριά Φλωρίνης, το κρεμμύδι, η ντομάτα και το κολοκύθι είναι τα βασικά λαχανικά που χρησιμοποιούν για να του δώσουν την πικάντικη γεύση του ενώ το προζύμι του δίνει την χαρακτηριστική ξινή γεύση. Συχνά του προσθέτουν σουσάμι αλλά και μπούκοβο για να γίνει καυτερός.

Χάχλες
Είναι κούπες από ένα ιδιαίτερο είδος τραχανά που φτιάχνουν στην Λέσβο. Καλουπώνονται με το χέρ σε σχήμα κοίλο μια κι αυτό το σχήμα βοηθούσε τη μεταφορά του στα χωράφια από τους αγρότες. Στην ουσία πρόκειται για ξινό σταρένιο τραχανά. Οι χάχλες τρώγονται ωμές με ντομάτα, ελιές και τυρί, ψημένες για λίγα λεπτά και γεμιστές με τυρί, μανιτάρια ή λαχανικά αλλά και ψημένες και βουτηγμένες σε κρασί σαν μεζές.
'Εχουν σταρένια, ξινούτσικη γεύση και έντονα γήινο άρωμα.

Διατροφική αξία
Ο τραχανάς έχει υψηλή διατροφική αξία με λίγες θερμίδες. Περιέχει πρωτεϊνη υψηλής αξίας, φυτικές ινές, πρωτεϊνη, ασβέστιο, υδατάνθρακες, μαγνήσιο και φυλλικό οξύ. Λόγω του φώσφορου που περιέχει προστατεύει από την οστεοπόρωση ενώ η καροτονοειδής λουτεϊνη του συμβάλλει στην καλή υγεία των μαλλιών, του δέρματος αλλά και της καρδιάς.
Tante Kiki
27 Comments

Μαμά, θα μου δώσεις τούρτα; Vintage τούρτα


Τούρτα βανίλια - σοκολάτα σε χρόνο ...μηδέν!!
Μαμά... έφαγα το φαγητό μου... θα μου δώσεις τούρτα; Και τώρα τί λες, που έβαλες όρο να εξαφανιστεί το φαγάκι από το πιάτο για να δώσεις λαχταριστό γλυκάκι στο μικρούλι ανθρωπάκι που περιμένει ανυπόμονα την... επιβράβευση; 
Όχι δεν είναι σωστό να επιβραβεύεται η σωστή διατροφή αλλά πάλι ποιός λέει ότι ένα, τόσο δα μικρούτσικο ή και μεγαλύτερο ανθρωπάκι δεν χρειάζεται κι ένα κομματάκι από το γλυκό που η μαμά έφτιαξε με τόοοοση αγάπη και φροντίδα;
Ποιός λέει ότι μερικές γλυκές μπουκίτσες στο μικρό στοματάκι δεν είναι η υπέρτατη χαρά γι αυτό; Κι αν κι εσύ πιστεύεις, όπως κι εγώ, ότι είναι μια γλυκιά στιγμή εκείνη που το κουταλάκι φέρνει στο στόμα μια "τέλεια" γλυκομπουκιά όπως αυτή που βλέπεις... τότε δεν έχεις παρά να αποφασίσεις ότι τα γλυκά της μαμάς είναι αρκούντως υγιεινά για να "κλείσουν" ένα σπιτικό γεύμα! 
Εξάλλου, μαθαίνουμε πια... η υπερβολή είναι το πρόβλημα κι όχι το "παν μέτρον άριστον"!!!
Γεύση και άρωμα από σπίτι, λοιπόν, με όλα τα υλικά αγνά, απλά και κυρίως... λαχταριστά. Ένα γλυκάκι που το απολαμβάνουν όλοι, μικροί, μεγαλύτεροι αλλά και πιο μεγάλοι... χωρίς ιδιαίτερες... τύψεις μια που όλα είναι προσεκτικά συνδυασμένα.
Η τουρτίτσα αυτή, στα μάτια μου, φαινόταν πολύ λαχταριστή! Ένα βλέμμα πάνω της και με ξαναγύριζε, μαγικά, στα χρόνια που οι σπιτικές τούρτες ήταν, λίγο πολύ, κάπως έτσι όλες! Με μια διαφορά... η προσθήκη λίγης σοκολατένιας κρέμας ήταν απαραίτητη έως αναγκαία για να γίνει λίγο πιο πλούσια η γεύση της!
Εξάλλου τί θα ήταν ο κόσμος χωρίς σοκολάτα;; Και το ρωτάω εγώ που δεν είμαι κολλητή με την καφετί θεά!! Εδώ όμως η απουσία της ήταν... αισθητή!!
Και να το αποτέλεσμα!! 
ΥΛΙΚΑ για ένα τσέρκι (ή φόρμα με σούστα) 22 εκ.*
1 πακέτο μπισκότα σαβαγιάρ
Για τη σαντιγύ
500 ml (2 κουτιά) κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά
1/2 φλ.τσ. ζάχαρη άχνη (περίπου)
1 φακελάκι φυσική βανίλια 
Για τα μπισκότα
2 (περίπου) φλ.τσ. γάλα φρέσκο + φυσικό άρωμα πικραμύγδαλου (προαιρετικά)
Για την κρέμα σοκολάτας
200 γρ. κουβερτούρα γάλακτος, σε κομμάτια
1 κ.σ. μέλι
150 ml γάλα φρέσκο
1 κ.σ. βούτυρο
Για τη διακόσμηση
100 γρ. τριμμένη σοκολάτα (ή έτοιμες νιφάδες ή τρούφα σοκολάτας)
Πολύχρωμα κουφετάκια σοκολάτας 
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ετοιμάζουμε την κρέμα σοκολάτας.
Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι το γάλα, το βούτυρο και το μέλι και τα αφήνουμε να ζεσταθούν καλά.
Λίγο πριν το μείγμα κοχλάσει, αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε την κουβερτούρα γάλακτος.
Την αφήνουμε για 2-3 λεπτά και μετά ανακατεύουμε με μια σπάτουλα σιλικόνης μέχρι να έχουμε ένα ομογενοποιημένο μείγμα.
Βάζουμε σε δροσερό μέρος ή στο ψυγείο μέχρι να κρυώσει και να γίνει μια κρέμα ελαφρώς παχύρρευστη.**
Ετοιμάζουμε τη σαντιγύ
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος με την άχνη και τη βανίλια μέχρι να έχουμε μια σφιχτή σαντιγύ.
Την βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να την χρησιμοποιήσουμε.
Για τα μπισκότα
Βάζουμε το γάλα και προσθέτουμε, αν θέλουμε, λίγο άρωμα πικραμύγδαλου.
Συνθέτουμε το γλυκό
Παίρνουμε ένα τσέρκι ή μια φόρμα με σούστα. 
Βουτάμε γρήγορα το κάθε μπισκότο - σαβαγιάρ στο γάλα και το τοποθετούμε στον πάτο της φόρμας.
Μόλις καλύψουμε εντελώς τον πάτο ρίχνουμε επάνω στα σαβαγιάρ μια στρώση από την κρέμα σοκολάτα.
Από πάνω βάζουμε σαντιγύ και πασπαλίζουμε με λίγες νιφάδες σοκολάτας ή τριμμένη σοκολάτα.
Στρώνουμε δεύτερη στρώση (προαιρετικά) με μπισκότα σαβαγιάρ βουτηγμένα στο γάλα και επαναλαμβάνουμε τη στρώση με κρέμα σοκολάτας.
Τελειώνουμε με την τελευταία στρώση από κρέμα σαντιγύ.
Πασπαλίζουμε με τις υπόλοιπες νιφάδες σοκολάτας και βάζουμε στο ψυγείο για μερικές ώρες ή ακόμα καλύτερα για μια νύχτα έτσι ώστε η "τούρτα" να "σφίξει".
Βγάζουμε προσεκτικά το τσέρκι και κόβουμε σε κομμάτια.
* Η τούρτα μπορεί να γίνει και με μια στρώση μπισκότα σαβαγιάρ και να είναι πιο μεγάλη αν και πιο λεπτή... ειδικά αν πρόκειται να την απολαύσουν μικρά στην ηλικία παιδιά.
** Μπορούμε αν θέλουμε αντί να περιχύσουμε τα μπισκότα με την κρέμα όπως είναι σε ημίρρευστη κατάσταση να χτυπήσουμε λίγο την κρέμα για να αφρατέψει και να σφίξει. Θα γίνει σχεδόν σαν σαντιγύ και μπορούμε να την προσθέσουμε σαν κανονική στρώση κρέμας.
Πηγή: Παραλλαγή από το περιοδικό "Cook Book", Σεπτέμβριος 2010

Tante Kiki
28 Comments

Κέικ με μήλο, καρότο και σταφίδες... χειμωνιάτικη λιχουδιά


Μμμμμ!! Μυρίζει χειμώνας! Τα χιόνια έστω και λίγα εμφανίστηκαν, το κρύο και οι πάγοι, ειδικά στις άκρες του δρόμου καλά κρατούν και, ειλικρινά, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο από άρωμα κανελογαρίφαλου, τζίντζερ και μοσχοκάρυδου μέσα στο σπίτι! 
Ένα φλιτζάνι ζεστό καφέ ή τσάι, ένα κομμάτι σκουρόχρωμο, αρωματικό και αφράτο κέικ που λιώνει στο στόμα και το γεμίζει νοστιμιά κι ένα βιβλίο δίπλα στο αναμμένο τζάκι. Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου Σαββατοαπογεύματα! 
Και τώρα, μη μου πεις ότι ένα τέτοιο χειμωνιάτικο, σκουρόχρωμο κέικ δεν είναι ταιριαστό με τον μουντό καιρό; Μη μου πεις ότι δεν είναι καλοδεχούμενο; Μη μου πεις ότι το καρότο με το μήλο και τις λιγοστές σταφίδες στην επιφάνειά ... αποκλειστικά για μένα (μια και οι μικρές δεσποινίδες του τριωρόφου δεν τις θέλουν ενώ τους υπόλοιπους τους αφήνει παγερά αδιάφορους η ύπαρξή τους) δεν συνθέτουν μια λιχουδιά που γίνεται η απόλυτη παρέα με το πρωινό ή απογευματινό καφεδάκι ή... ακόμα καλύτερα, με τσαγάκι;;;
Μια λιχουδιά αρωματική, αφράτη, νόστιμη και εντελώς χειμωνιάτικη. Ξεκινάς να το γεύεσαι και δεν μπορείς να σταματήσεις. Κι από ευκολία;;; Απλούστατο... άσε που ούτε βούτυρο ούτε γάλα έχει!!! Όλο κι όλο τρία αυγουλάκια και η φαρίνα που φουσκώνει μόνη της μπορεί να μπει μισή μισή με αυτή της ολικής άλεσης ή να μπει μόνον άσπρη ή μόνον ολικής άλεσης ανάλογα με τη διάθεσή μας.
Κι αν θέλεις να διαπιστώσεις ότι έχω δίκιο... δεν έχεις παρά να το φτιάξεις και να το δοκιμάσεις... τί λες;;;
ΥΛΙΚΑ για μια φόρμα κέικ 24-26 εκ. (ή 12 μαφινάκια & 1 φόρμα κέικ 22 εκ.)
180 γρ. καρότο (2 καρότα)
150 γρ. μήλο 
250 ml αραβοσιτέλαιο ή ελαφρύ ελαιόλαδο
3 αυγά μεγάλα (L)
330 γρ. καστανή ζάχαρη
100 ml χυμό πορτοκαλιού
310 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της, κοσκινισμένη (ανάμικτη άσπρη και ολικής άλεσης)
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1/3 κ.γλ. σόδα φαγητού
60 γρ. σταφίδες μαύρες
2 κ.γλ. κανέλα
1/2 κ.γλ. γαρίφαλο (σκόνη)
1/3 κ.γλ. μοσχοκάρυδο
1/3 κ.γλ. τζίντζερ
1 φακελάκι φυσική βανίλια σε σκόνη (Vahiné)
1 πρέζα αλάτι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα ή αέρα και αντιστάσεις*
Βάζουμε το μήλο και τα καρότα στο multi και τα ψιλοκόβουμε χωρίς να τα πολτοποιήσουμε.
Βάζουμε σε ένα μπολ τα αυγά με τη ζάχαρη, τη βανίλια και το αλάτι και τα χτυπάμε με το μίξερ χειρός μέχρις ότου έχουμε ένα αφράτο μείγμα που έχει αυξηθεί σε όγκο.
Προσθέτουμε το ελαιόλαδο, τον χυμό πορτοκαλιού, τη σόδα, την κανέλα, το γαρίφαλο, το μοσχοκάρυδο και το τζίντζερ και συνεχίζουμε να χτυπάμε το μείγμα μέχρις ότου ομογενοποιηθεί.
Προσθέτουμε τη φαρίνα σε τρεις δόσεις συνεχίζοντας το χτύπημα στην πιο χαμηλή ταχύτητα του μίξερ.
Τέλος, προσθέτουμε το καρότο και το μήλο και ανακατεύουμε με μια μαρίζ (σπάτουλα σιλικόνης) ή με ένα κουτάλι.
Καλύπτουμε με αντικολλητικό χαρτί μια φόρμα του κέικ και βάζουμε το μείγμα του κέικ.
Ψήνουμε για 40-50 λεπτά, ανάλογα με το φούρνο.
TIPS
* Tελευταία, έχω αρχίσει και χρησιμοποιώ αντιστάσεις και αέρα ταυτόχρονα όταν ψήνω κέικς (σε φόρμες όχι στα φορμάκια), σουφλέ, πίτες, πίτσες. Διαπίστωσα ότι όλα ψήνονται πιο γρήγορα αλλά και πιο ωραία. 
Σας προτείνω, λοιπόν, να δοκιμάσετε αυτή την επιλογή στο φούρνο σας (οι περισσότεροι φούρνοι την διαθέτουν) και να αξιολογήσετε τα αποτελέσματα στην ταχύτητα αλλά και στην ποιότητα ψησίματος.
Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα να έχετε!!!
Tante Kiki
34 Comments

Kοτόπουλο με ρύζι και λαχανικά


Καλή σας μέρα! Ένα μάθημα με τον τίτλο "Child nutrition and cooking" της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ μέσω του δικτύου Coursera με ώθησε στο να φτιάξω αυτή τη συνταγή για κοτόπουλο με ρύζι και λαχανικά. Μια συνταγή που θα συμπεριληφθεί στο παγκόσμιο βιβλίο συνταγών για παιδιά.
Στη χώρα μας το κοτόπουλο με ρύζι στο φούρνο είναι μάλλον ...συνηθισμένο και παραδοσιακό πιάτο με άπειρες παραλλαγές που έχουν σαν βάση την περιοχή αλλά και την κάθε νοικοκυρά. 
Είναι ένα πιάτο χαρακτηριστικό της μεσογειακής διατροφής που ενδείκνυται για μεγάλους αλλά κυρίως για παιδιά κάτι που στην Αμερική δεν είναι καθόλου συνηθισμένο. Σε γενικές γραμμές είναι σίγουρο ότι τα παιδιά των Μεσογειακών χωρών και, φυσικά, της Ελλάδας τρέφονται ποιοτικά καλύτερα από άλλα παιδιά που είναι συνηθισμένα σε πολύ επεξεργασμένα και έτοιμα τρόφιμα.
Η συγκεκριμένη συνταγή μου ζητήθηκε στα πλαίσια του τελικού "τεστ" για να ολοκληρώσω το μάθημα. 

Έπρεπε να σκεφτώ κάτι που οι μικρές μας, πρώτα απ' όλους μια και η συνταγή θα αφορούσε παιδιά, να θέλουν να το δοκιμάσουν. Με το σκεπτικό αυτό κατέληξα στο κοτόπουλο με ρύζι αλλά όχι στο κλασσικό πιάτο που μπαίνει κάθε τόσο στις παραδοσιακές μας κουζίνες! Κάτι πιο θρεπτικό που θα ακολουθεί την γραμμή και τα συμπεράσματα των μαθημάτων! 

Κι έτσι... αυτή τη φορά το κοτόπουλο με το ρύζι έγινε πολύ πιο πλούσιο σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά λόγω των λαχανικών που χάρισαν σ' αυτό όλα τα καλά τους στοιχεία, σε χρώματα, σε γεύση! Κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης, ντοματοχυμός, λάχανο αλλά και καρότο φρόντισαν ώστε το πιάτο να είναι υπερπλήρες σε ό,τι ένα παιδί (αλλά και ένας μεγάλος) χρειάζεται.


ΥΛΙΚΑ για 2 μερίδες ενηλίκων ή 4 παιδικές 
2 μπουτάκια κοτόπουλου
1 κρεμμύδι
1 σκέλιδα σκόρδου
1 καρότο
1 κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης
Μερικά φύλλα λάχανου
2/3 φλ.τσ. καστανό ρύζι
4 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.σ. μαϊντανό
1 πρέζα ρίγανη
1/3κ.γλ. πάπρικα γλυκιά
1/2 κ.γλ. ζάχαρη
Αλάτι & Πιπέρι
150 ml ελαφρά συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας (ή 2 ώριμες μέτριες ντομάτες πολτοποιημένες)
250 ml ζεστό νερό (ή ζωμό κότας)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Κόβουμε το κοτόπουλο σε κύβους.
Τρίβουμε στον τρίφτη το καρότο και ψιλοκόβουμε το λάχανο, το κρεμμύδι, το σκόρδο και την πιπεριά.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου, σε αέρα και αντιστάσεις.
Ρίχνουμε το ελαιόλαδο σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο.
Τα σοτάρουμε για λίγο και προσθέτουμε τις μπουκιές του κοτόπουλου.
Το αφήνουμε να σοταριστεί μέχρι να αλλάξει χρώμα απ' όλες τις πλευρές.
Προσθέτουμε τα υπόλοιπα λαχανικά, αλάτι και πιπέρι, ρίγανη και πάπρικα. 
Τα σοτάρουμε μέχρι να  μαραθούν.
Ανακατεύουμε προσεκτικά και αδειάζουμε σε ταψί.
Προσθέτουμε το ρύζι και το ζεστό νερό και καλύπτουμε το ταψί με αντικολλητικό χαρτί πρώτα και μετά με αλουμινόχαρτο.
Βάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε για 25-30 λεπτά.
Ανοίγουμε το φούρνο και αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο.
Αφήνουμε να ψηθεί για άλλα 10-15 λεπτά.
Βγάζουμε από το φούρνο αφήνουμε για 2-3 λεπτά και μετά σερβίρουμε.
Tante Kiki
12 Comments

Ντιπ με αβοκάντο και τυριά


Καλημέρα και καλή, χειμωνιάτικη εβδομάδα! Ο χειμώνας μας δείχνει πια το πραγματικό του πρόσωπο και, προσωπικά, εγώ τον καλοδέχθηκα. Δεν λέω ωραία η λιακάδα και η υψηλή, για την εποχή, θερμοκρασία αλλά φυσιολογικό δεν είναι.
Και αφού ο χειμώνας αποφάσισε να έρθει πια... καλώς να ορίσει! 
Τί καλύτερη έκπληξη σήμερα το πρωί, όταν ξυπνώντας αντικρύσαμε μιαν ...άσπρη μέρα που, αφού δεν μπορούμε να την δούμε αλλιώς, την είδαμε με το χιόνι. Λέγοντας χιόνι εννοώ ...πασπάλισμα! Αυτή ήταν η πρώτη μου αντίδραση αφού ήταν δεν ήταν γύρω στους 8-10 πόντους!
Κι όμως... εδώ ανήκει αυτό που λέμε τα φαινόμενα απατούν! Οι ανηφόρες προς το σχολείο είναι απροσπέλαστες λόγω πάγου αλλά και πιο χαμηλά στην περιοχή... οι δρόμοι, ενώ φαίνονται καθαροί είναι σαν γυαλί από τον πάγο!!
Για να πάμε όμως στη σημερινή συνταγή μας ένα θα πω... μπορεί να αγαπώ τον χειμώνα αλλά αγαπώ και τα φρούτα και τα λαχανικά των ζεστών  περιοχών. Και ιδιαίτερα με το αβοκάντο με έχει πιάσει μια μανία τον τελευταίο καιρό!
Αυτό το φρούτο των τροπικών περιοχών του Μεξικού και της Κεντρικής Αμερικής που τώρα πια καλλιεργείται και στη χώρα μιας (στην Κρήτη) με την υπέροχη βουτυρένια υφή και την, σχεδόν, ουδέτερη γεύση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα σωρό λιχουδιές αλμυρές και γλυκές!
Μια αλμυρή λιχουδιά για σήμερα είναι αυτό το άλειμμα - ντιπ που σας παρουσιάζω. Πικάντικο, με τον ιδιαίτερο συνδυασμό αβοκάντο με μπλε τυρί, ταιριάζει υπέροχα σε μπρουσκέτες, νάτσος αλλά και κριτσίνια! Μια λιχουδιά για ένα βραδινό μπροστά στην τηλεόραση, για μια βραδιά με παρέα ή για μια ξαφνική λιγούρα! Θεϊκή γεύση σε λιγότερο από 10 λεπτά... κυριολεκτικά!!
ΥΛΙΚΑ
100 γρ. μπλε τυρί
50 γρ. τυρί κρέμα με γιαούρτι
2 ώριμα αβοκάντο
1 φρέσκο κρεμμυδάκι
1 κ.σ. άνιθο ψιλοκομμένο
3 κ.σ. ελαιόλαδο
2 κ.σ. μηλόξιδο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Βάζουμε τα τυριά, το αβοκάντο, το κρεμμυδάκι (εκτός από λίγο πράσινο που κρατάμε για διακόσμηση), τον άνιθο, το ελαιόλαδο και το μηλόξιδο στο multi και τα πολτοποιούμε κάνοντας ένα ομοιογενές μείγμα.
Το σερβίρουμε με νάτσος ή κριτσίνια.
Tante Kiki
28 Comments

Ο μελένιος μπακλαβάς της γιαγιάς


...αφιερωμένος στους λάτρεις των σιροπιαστών
Ο μελένιος μπακλαβάς της γιαγιάς

Γλύκα άνευ ορίων!! Ένας πλούσιος μπακλαβάς ...από κείνους που όταν αρχίσεις δεν μπορείς να σταματήσεις το πιρούνι να παίρνει το δρόμο προς το στόμα! 
Μπακλαβά είχα χρόνια να κάνω. Πάντα είχα την άποψη ότι δεν μπορώ να τον πετύχω! Πότε στο ψήσιμο, πότε στη γέμιση, πότε στο κόψιμο, πότε στο σιρόπιασμα... ο μπακλαβάς ήταν για μένα μια ...κόκκινη γραμμή. Υπήρξαν άπειρες φορές που ήθελα να τον φτιάξω αλλά ως εκεί! Μόνον η επιθυμία ήταν παρούσα γιατί στο τέλος η απόφαση απομακρυνόταν με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο.
Κι όμως, όταν ήμουν μικρή δεν υπήρχαν Χριστούγεννα που να μην υπήρχε μπακλαβάς στο σπίτι μας ή στο σπίτι της θείας μου όπου μαζευόμασταν κάθε χρόνο! Και τότε, έτρωγα του σκασμού... μέχρι να τον μπουκώσω... να μην αντέχω άλλο! Έξω κρύο, μέσα ζέστη και σε μια γωνιά μια κρυστάλλινη πιατέλα με καμπάνα που μέσα της φάνταζαν κάποια λαχταριστά κομμάτια καστανού μπακλαβά. Το σιρόπι... μια μικρή λίμνη τριγύρω και το άρωμα των καρυδιών και του κανελογαρίφαλου να αποπλανεί τον καθένα που πλησίαζε!

Ο μελένιος μπακλαβάς της γιαγιάς

Ωστόσο, ο μπακλαβάς έπαιρνε και τη νηστίσιμη μορφή του... με το αραβοσιτέλαιο ή τη γνωστή μαργαρίνη στο χρυσοκίτρινο χαρτί να αντικαθιστούν το βούτυρο αλλά τότε... αααα, τότε ήταν πια άνοιξη και καταλαβαίναμε ότι το Πάσχα ήταν κοντά!
Γενικά, όπως καταλάβατε ο μπακλαβάς ήταν συχνός συγκάτοικός μας και πάντα ...πετυχημένος! Ήταν κι αυτή μια από τις αιτίες, ίσως, που πάντα έβρισκα ανεπαρκή τη δική μου απόπειρα να τον φτιάξω.
Αυτή τη φορά όμως το αποφάσισα! Ο μπακλαβάς έγινε πραγματικότητα και το μόνο που πρόσθεσα στην οικογενειακή συνταγή ήταν το σουσάμι. Λίγο η τύχη (;;), λίγο η πείρα και πολύ η διάθεση βοήθησαν στο να γίνει ο πρώτος επιτυχημένος μου μπακλαβάς αν και με λιγότερα φύλλα απ΄αυτά της συνταγής (κάτι που το μόνο που επηρέασε ήταν το πάχος του και όχι τη νοστιμιά του).
Κατόπιν τούτου και στον απόηχο των γιορτών, ένα έχω να πω... ξεπεράστε τις όποιες αμφιβολίες σας (αν έχετε) και φτιάξτε μπακλαβά... ακολουθήστε τις οδηγίες και θα έχετε μπροστά σας μια θεϊκή, παραδοσιακή, μελένια λιχουδιά!

Ο μελένιος μπακλαβάς της γιαγιάς

ΥΛΙΚΑ για μια λαμαρίνα φούρνου
  • 1 κιλό (2 πακέτα) φύλλα Βηρυτού
  • 150 γρ. αμύγδαλα
  • 150 γρ. καρύδια
  • 80 γρ. σουσάμι
  • 2 κ.σ. ζάχαρη άχνη
  • 1 κ.γλ. γαρίφαλο σκόνη
  • 2 κ.γλ. κανέλα
  • 1 πρέζα μοσχοκάρυδο
  • 1 πρέζα κόλιανδρο
  • 150 γρ. λιωμένο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου + 50 γρ. για την επιφάνεια (ή μαργαρίνη / ελαφρύ ελαιόλαδο / αραβοσιτέλαιο)

Για το σιρόπι

  • 450 γρ. νερό
  • 600 γρ. ζάχαρη
  • 4 κ.σ. μέλι
  • 1 ξυλάκι κανέλας

Για τη διακόσμηση

  • Μοσχοκάρφια (καρφάκια γαρίφαλου) τόσα όσα και τα κομμάτια του μπακλαβά

Ο μελένιος μπακλαβάς της γιαγιάς

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

  1. Σε ένα μπολ, αναμιγνύουμε όλα τα υλικά της γέμισης και με ένα κουτάλι τα ανακατεύουμε καλά.
  2. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς Κελσίου στις αντιστάσεις (πάνω και κάτω) και στον αέρα.
  3. Μετρούμε τα φύλλα, κρατάμε 3 ή 4 φύλλα χωριστά και τα υπόλοιπα τα χωρίζουμε στη μέση.
  4. Αλείφουμε το ταψί με λίγο βούτυρο και στρώνουμε το πρώτο φύλλο.
  5. Αλείφουμε και πάλι με λίγο βούτυρο και στρώνουμε το επόμενο φύλλο, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία μέχρι να τελειώσουν τα μισά φύλλα.
  6. Χωρίζουμε τη γέμιση σε 3 μέρη και απλώνουμε το πρώτο μέρος επάνω στο φύλλο.
  7. Μετά χρησιμοποιούμε το πρώτο από τα 3 φύλλα, που το στρώνουμε χωρίς να το αλείψουμε με βούτυρο.
  8. Ρίχνουμε την δεύτερη δόση γέμισης και μετά στρώνουμε το δεύτερο φύλλο.
  9. Ρίχνουμε και την τρίτη δόση γέμισης και στρώνουμε το τρίτο φύλλο.
  10. Αλείφουμε με βούτυρο και αρχίζουμε να στρώνουμε τα υπόλοιπα φύλλα, βουτυρώνοντας κάθε ένα που τοποθετούμε στο ταψί.
  11. Μόλις τα φύλλα τελειώσουν, βάζουμε σε μια μικρή κατσαρόλα τα 50 γρ. από το βούτυρο και, σε σιγανή φωτιά, το αφήνουμε να λιώσει και να καεί ελαφρά χωρίς όμως να σκουρύνει.
  12. Περιχύνουμε μ' αυτό την επιφάνεια του μπακλαβά.
  13. Με ένα μαχαίρι χαράζουμε την επιφάνεια (δεν πρέπει να κοπεί μέχρι κάτω) του γλυκού και σε κάθε κομμάτι (τετράγωνο ή ρόμβο) καρφώνουμε ένα μοσχοκάρφι (γαρίφαλο καρφάκι) για άρωμα και για να μην "φύγουν" τα φύλλα από τη θέση της έλεγε η γιαγιά μου!
  14. Βάζουμε το γλυκό στον προθερμασμένο φούρνο και ψήνουμε για 35-40 λεπτά ή μόλις δούμε ότι ο μπακλαβάς πήρε ένα έντονο καστανό χρώμα.
  15. Ο μπακλαβάς πρέπει να γίνεται σκούρος με το ψήσιμο γιατί με σιρόπι το χρώμα του "ανοίγει".
  16. Ετοιμάζουμε το σιρόπι
  17. Στο μεταξύ, όση ώρα ψήνεται ο μπακλαβάς, εμείς ετοιμάζουμε το σιρόπι βάζοντας όλα τα υλικά σε μια κατσαρόλα.
  18. Το αφήνουμε να βράσει για 3-4 λεπτά και μετά το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε για 2 λεπτά.
  19. Ενώ το γλυκό είναι ζεστό το περιχύνουμε με το, επίσης, ζεστό σιρόπι.
  20. Το αφήνουμε για 1-2 ώρες έτσι ώστε να απορροφήσει το σιρόπι του και μετά σερβίρουμε συνοδεύοντας με γλυκό Σαμιώτικο κρασί.
** Εάν τον θέλουμε νηστίσιμο μπορούμε να αντικαταστήσουμε το βούτυρο με μαργαρίνη, ελαφρύ ελαιόλαδο ή αραβοσιτέλαιο.


Ο μελένιος μπακλαβάς της γιαγιάς



Tante Kiki
22 Comments

Αλμυρό... γαλακτομπούρεκο, το μοναδικό


Γαλακτομπούρεκο το αγαπημένο! Μπουρέκ δηλαδή φύλλο στη γλώσσα της γείτονος χώρας επειδή έχει το φίνο και λεπτό φύλλο και γάλα από την πλούσια, σιμιγδαλένια, υπόλευκη κρέμα του. Το γαλακομπούρεκο έχει άπειρους οπαδούς στη χώρα μας και πώς να μην έχει άλλωστε!
Πώς όμως ένα γαλακτομπούρεκο που το γνωρίζουμε γλυκό μπορεί να ...πάρει τη μορφή μιας αλμυρής πιτολιχουδιάς που θα μας ξετρελλάνει; Κι όμως μπορεί! 
Γυρνώντας μια μια τις σελίδες το βλέμμα μου χάιδεψε πρώτα τη φωτογραφία και μετά τον τίτλο! Στάθηκα απορημένη! Δύο λέξεις γεμάτες αντίφαση... αλμυρό γαλακτομπούρεκο! Αλλά πάλι αυτό που έβλεπα στη φωτογραφία έμοιαζε με γαλακτομπούρεκο με εξαίρεση τα μικρά ροζ κομματάκια που έσπαζαν τη μονοτονία της υπόλευκης κρέμας και την έλλειψη της γυαλάδας του σιροπιού. 
Έξυπνο... δημιουργικό, ωδή στη φαντασία! Κάτι τέτοιες συνταγές-παραλλαγές... τις λατρεύω!
Το βλέμμα προσπέρασε με βιάση τη φωτογραφία κι έφτασε στη συνταγή... μμμμ... το καπνιστό χοιρινό παίρνει τη μορφή της αγαπημένης μου μορταδέλας που τη λατρεύω κι ας αποφεύγω να απολαμβάνω συχνά τη θεϊκή της γεύση.
Κι όσο για το φύλλο, το τραγανό και κρατσανιστό πια χωρίς την γλυκιά υγρασία του σιροπιού φύλλο κρούστας ηχεί σαν μουσική σε κάθε μπουκιά αφού με το ψήσιμο πήρε εκείνο το πανέμορφο, καστανό χρώμα και την μοναδική εύθραυστη υφή του. Ο παπαρουνόσπορος έγινε το ...κερασάκι στην τούρτα σ' αυτή την ευφάνταστη πίτα που έτσι κι αλλιώς είναι λαχταριστά κρεμώδης.
Δοκιμάστε την κι επιστρέψτε για να μου πείτε τη γνώμη σας. Είμαι σίγουρη ότι δεν ενθουσιάστηκα μόνον εγώ και οι λάτρεις της πίτας του τριωρόφου αλλά θα ενθουσιαστείτε κι εσείς και όποιοι την απολαύσουν από τα χεράκια σας!
Κι αν δεν θέλετε την μορταδέλα ...αντικαταστήστε την με το αλλαντικό της αρεσκείας σας ή και με ένα κομμάτι ψιλοκομμένο ψητό κοτόπουλο... έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να χάσετε την λαχταριστή νοστιμιά της!
ΥΛΙΚΑ για 1 λαμαρίνα φούρνου
1 πακέτο φύλλο κρούστας (500 γρ.)
2 κ.σ. βούτυρο λιωμένο + 1/3 φλ.τσ. ελαιόλαδο
Για τη γέμιση
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 κ.σ. ελαιόλαδο
100 γρ. μορταδέλα κομμένη σε καρεδάκια
250 γρ. κασέρι χοντροτριμμένο
Για την κρέμα
200 ml γάλα
250 ml νερό
150 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
2 αυγά μεγάλα, ελαφρά χτυπημένα
1 κεσεδάκι (200 γρ.) γιαούρτι στραγγιστό
1 κ.γλ. πάπρικα γλυκιά
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1-2 κ.σ. παπαρουνόσπορο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο (για τη γέμιση) και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι με λίγο αλάτι και το αφήνουμε να σοταριστεί μέχρι να μαραθεί ελαφρά.
Ύστερα, προσθέτουμε και τη μορταδέλα και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για ακόμα ένα λεπτό.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε στην άκρη.
Ετοιμάζουμε την κρέμα
Βάζουμε το γάλα με το νερό και λίγο αλάτι σε μια κατσαρόλα και μόλις ζεσταθούν προσθέτουμε σαν βροχή το σιμιγδάλι ανακατεύοντας με μια ξύλινη κουτάλα.
Μόλις η κρέμα αρχίζει να πήζει την αποσύρουμε από τη φωτιά.
Προσθέτουμε σ' αυτή το γιαούρτι, το κασέρι και την πάπρικα και ανακατεύουμε καλά.
Μετά, προσθέτουμε το μείγμα κρεμμυδιού-μορταδέλας, τα αυγά, τον μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι.
Ανακατεύουμε και αφήνουμε την κρέμα να κρυώσει πριν την βάλουμε στην πίτα.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Αλείφουμε με το μείγμα βουτύρου-ελαιολάδου την λαμαρίνα του φούρνου και απλώνουμε τα μισά φύλλα, βουτυρώνοντας ελαφρά το κάθε ένα χωριστά.
Απλώνουμε την κρέμα και μετά τα υπόλοιπα φύλλα, πάλι βουτυρώνοντας ελαφρά το κάθε φύλλο χωριστά.
Χαράζουμε σε τετράγωνα κομμάτια.
Πασπαλίζουμε με τον παπαρουνόσπορο.
Ψήνουμε για 40-45 λεπτά (ανάλογα με το φούρνο) σε αντιστάσεις και αέρα.
Πηγή: Παραλλαγή από το περιοδικό "OLIVE", Δεκέμβριος 2015

Tante Kiki
39 Comments
No